Ĉiujare tradicie dum la datreveno de la morto de Max Josef Metzger (la 17-an de aprilo) okazas io por memorigi, organzizita de la paroho, en kiu li vivis ĝis sia aresto en 1943. En 2023, en la 79-a datreveno de lia morto, estis invito al rondirado al la diversaj memorlokoj ĉirkaŭ la Preĝejo de Sankta Jozefo en Berlin-Wedding.
La loko por renkonti estis la “Pfarrhof” en Willdenowstrato 8, kie estas parohxo sur la muro sub lia ekza loĝejoenr la unua etaĝo. S-ro Kodritzki el la parohxo bonvenigis la partoprenantojn kaj enkondukis al la vivo kaj aktivado de Metzger kaj lia graveco por ĉi tiu loko.
La memortabulo en Willdenowstrasse
Dum la tabulo en la korto ne estas tiel facile videbla, la tabulo en la strao estas klare videbla por preterpasantoj. Nokte ĝi eĉ estas lumigita per spotlumo. Ofte estas florkrono metita ĉi tie post la diservo. La tabulo estas bone videbla sur foto de 2010.
_Max_Josef_Metzger.jpg){kind=link}
Max-Josef-Metgzer-Platz
Ne estas stratsigno ĉar ne estas loĝantoj. Kiam la placo estis restrukturita, kvar paneloj estis instalitaj en la grundo laŭ Müllerstrasse. La partoprenantoj provis deĉifri la skribaĵon, en kiu trovigigas informojn pri la vivo de Metzger. La lokoj kie li aktivis estas markitaj sur mapo. Detaloj de la placo kaj transformo en Vikipedio kaj malfermo en 2019. La trinkfonto estis instalita baldaŭ poste.
Stumbŝtono antaŭ la preĝejo
La 22-an de septembro 2016, rekte antaŭ la preĝejo ĉe la alia flanko de Müllerstraße, kiu estas malfacile transiriebla stumblo estis metita en la trotuaro antaŭ la ŝtuparo de la preĝejo. Laŭ la ideo de la iniciatinto Gunter Demnig, artisto el Kolonjo, ĉi tiuj stumbloj, el kiuj ekzistas pluraj centoj tra Eŭropo, formu malcentran memorejon.
En la preĝejo, kripto sub la altaro
Memorejo kun informtabuloj troviĝas en la preĝejo Sankta Jozefo sub la altaro kaj atingeblas per ŝtupala kriptoro. Se la preĝejo estas malfermita, sed preferinde ne dum diservoj, oni povas viziti ĝin. Ĉar Sankta Jozefo, dum Sankta Hedwig, la efektiva Berlina katedralo, estas renovigita, funcia kiel anstataŭaĵo, estas konsilinde ekscii antaŭe. Unu el la plakedoj ankaŭ mencias la engaĝiĝon de Metzger por Esperanto. Foto montras lin 1923ĉe la kongreso de la “Katolika Internacio” IKA en Konstanz . La traduko teksto estas:
En la kurso de la laboro por paco kaj internacia repaciĝo, Metzger rekonis la malforton de la movado en la nacia fragmentiĝo. En decembro 1919 li do faris alvokon en Esperanto por la fondo de Katolika Internacio. Kvankam la iniciato ricevis malmulte da respondo, li daŭre reklamis sian ideon de la Monda Paca Federacio, nun kun kontraŭkapitalisma gvidado (Ligo de Nacioj kaj Katolika Internacia).
Interkonsiliĝoj en la Esperanto-Kongreso en Hago en 1920 kaŭzis la kunfandiĝon de la “Tutmonda Paca Asocio de la Blanka Kruco” kun la “Internacia Katolika Unuigo Esperantista” por formi la “Katolika Internacian”. Ĉi tio devus unuigi la katolikojn de ĉiuj landoj en ĉia religia, kultura kaj socia agado per devigado de la principoj de praktika kristanismo kaj laboro por paco (La Katolika Internacio, 9f.). La tasko de Metzger kiel direktoro de la “Internacia Agado-Centro” de la organizo devis konservi ligon kun la naciaj komisionoj kaj internaciaj sekcioj. Metzger preparis la kongresojn de la Internacia en Graz (1921) kaj Marburg (1922), je la tria en Konstanco (1923) kun pli ol 300 partoprenantoj la Katolika Internacio estis priskribita kiel internacia pacorganizo surbaze de la papa pacprogramo.
Malgraŭ la sukceso, Metzger retiriĝis de la Katolika Internacio ĉar li estis en kredis ke ŝi ne povis atingi liajn celojn, kaj la influo de la kurio kreskis. Intertempe li havis kun la senkonfesia, kiun li helpis fondi en 1919 En 1923 li parolis en Esperanto en ĝia kongreso en Nyborg (Danio) .Ĉi tie Metzger ŝajnas unuafoje ekkontakti kun protestantaj teologoj el Skandinavio.
La venontan jaron Metzger organizis konferencon en Graz pri “La protestantoj kaj ni”. Ĉi tie li postulis reciproka konfesia kompreno kiu restarigis Sed li povis nur imagi la komunumon de ĉiuj kristanoj kiel “revenekumenismo”. Kun speciala permeso, Metzger ĉeestis la Mondan Fido kaj Ordo* Konferencon en Laŭzano en 1927 kiel observanto. Li ne povis raporti siajn impresojn en Vatikano, kiel li esperis, sed en pluraj revuoj. Li nun propagandis pliajn paŝojn al la reunuiĝo de la konfesioj, sed sen vidi la solan solvon en rekompenco ekumenismo. Anstataŭe, Metzger kritikis katolikan memkontenton kaj instigis malfermiteco al aliaj kredoj.